دانشمندان، نویسنده گان، شاعران و هنرمندان منسوب به ملیت هائیکه در وطن عزیز ما زنده‌گی دارند، بخصوص ملیت اوزبیک قرنهای متمادی بخاطر غنامندی فرهنگ مان آثار زیادی ایجاد کرده اند و از آنها به میراث رسیده، نسل به نسل مورد استفاده قرار گرفته است. این واضح است آنها بخاطر رشد و انکشاف هنر سهم خود را ادا کرده اند.

امروز بسیاری از هنرمندان ما را می شناسند، اما درباره زنده‌گی و فعالیتهای آنها معلومات ندارند. شفیع عظیمی یکی ازین چهره های شناخته شده هنری است. آهنگهای که او ایجاد نموده سالها روح و روان مردم ما را آرامش بخشیده، بدل خوشی داده و آرزو امید ها را زنده کرده است.

شفیع عظیمی سالهای سال به این طرف در ساحۀ هنر فعالیت نموده. ما در مقالۀ کوتاه درباره زنده‌گی و برخی از فعالیتهای او معلومات میدهیم.

شفیع عظیمی در سال 1333 هجری شمسی در شهر سرپل در گذر تکانه خانه در یک خانوادۀ ادب دوست و هنر پرور تولد یافته است. با نخستین گریه خود اولین نغمه را تقدیم به مادر خود نمود و با این نغمه همه خانواده را خوشی بخشید. پدرکلانش استاد قاری محمد عظیم عظیمی و پدرش محمد کریم «ذره غظیمی» که شاعران شناخته در زبان فارسی دری و اوزبیکی میباشند، از کودکی او را در محیط هنر و ادب تربیه کردند. آنها با موسیقی آشنایی داشتند و نغمه های دو تار، رباب، تنبور آنها قلب های پُر از امید شفیع جوان را بیدار کرد. خانۀ استاد قاری محمد عظیم عظیمی خانۀ فرهنگ و هنر بحساب می آمد و همیشه در اینجا شاعران دانشمندان با هم جمع میشدند. همین مجالس و محافل ادبی در شهر سرپل، در رشد و رونق باغ هنر ادبیات سهم بزرگ خود را ادا کرده اند.

اساس گذارزی انجمن ادبی سرپل از همین جا در جریان مجالس ادبی هنری شکل گرفت و بسیاری از شاعران سرپل به همین انجمن اعضا گردیده و محفل های مناظره و مشاعره را دایر میکردند. و هم در ضمن محفل موسیقی و آوازخوانی صورت میگرفت. شفیع عظیمی به همین گونه محیط، رشد یافته و در آینده با آهنگهای خود بخاطر انعکاس آرزو و نیت درد های مردم خود مهر خود را به موسیقی گذاشت.

شفیع عظیمی مکتب متوسطه را در سرپل تمام کرد و دورۀ لیسه را در شهر هرات به اتمام رسانید و در آنجا به نقاشی و مخصوصاً به میناتوری علاقه گرفت و شاگرد میناتوریست مشهور و شناخته شدۀ کشور استاد محمد سعید مشعل بود. و به این ترتیب شفیع عظیمی که به ایجاد آثار مینماتوری شروع کرد.

چون در سال 1345 در سرپل اساس گروه هنری گلشن گذاشته شده بود به عضویت آن در آمد و از فعالیت های خود زیاد آموخت و تجربه گرفت. بخصوص بیشتر در نظم و ترتیب آهنگهای فلکور اوزبیکی سهم گرفت. دیگر هنرمندان این گروه چون انتظار جوزجانی، محمد اعظم عظیمی، تاج محمد سرپلی، محمد الله نوری، عبدالله ایرکین، یوسف روانیار بودند که بیرون از شهر سرپل شهرت یافتند. در همین سالها با فعالیت این گروه، آهنگهای زیاد اوزبیکی در رادیو کابل ثبت گردید. و از طریق برنامه های محلی نشر میشد و با همین تلاش فعالیت خود شفیع عظیمی وظیفه معلمی را هم انجام داد.

شفیع عظیمی در سال 1355 شامل فاکولته هنرهای زیبا کابل شد و در سال 1358 هجری شمسی فارغ التحصیل گردید و بخدمت سربازی سوق داده شد.

در سال 1357 هجری شمسی در اثر سعی و تلاش عدۀ هنر پروران و هنرمندان، گروه هنری ظفر تشکیل گردید و شفیع عظیمی به صفت رهبر همین گروۀ هنری فعالیت خود را آغاز کرد. ده ها آهنگ فولکلوریک و کمپورهای جدید را اول در رادیو و بعداً به تلویزیون ثبت نمودند.

برای اولین بار کتاب سرود و موسیقی بزبان اوزبیکی که برای شاگردان مکاتب اوزبیک زبان که اشعار مختلف آن توسط قیوم عزیزی جمع و ترتیب شده بود توسط شفیع عظیمی کمپوز گردید.

اولین بار در سطح افغانستان فعالیت شفیع عظیمی اولاً معرفی موسیقی اوزبیکی بود و ثانیاً معرفی این موسیقی به کشور همسایه ما بخصوص به اوزبیکستان گردید. شفیع عظیمی در ساحۀ موسیقی شاگردان زیادی تربیه نموده و آواز خوانان و نوازنده گان که در همین سالها رشد کردند او را به صفت استاد می شناسند.

فعالیت آهنگ سازی شفیع عظیمی از طریق رهبری گروه ظفر محدود آواز خوانهای اوزبیکی نمی ماند بلکه با آوازخوانان ترکمن، هزاره، پشه یی، نورستانی ، بلوچ و تاجیک همکاری نموده است.

شفیع عظیمی بعد از ختم خدمت سربازی در سال 1360 بحیث استاد به فاکولتۀ هنرهای زیبا قبول گردید. آثار نقاشی او در پهلوی آثار هنرمندان در نمایشگاههای داخل و خارج کشور به نمایش گذاشته شده است. در سال 1363 جوایز مطبوعاتی که از طرف وزارت اطلاعات و کلتور اعلان گردید که درین کانکور اثر میناتوری پورتریت جامی او حایز جایزه گردید.

در سال 1990 میلادی سه اثر نقاشی شفیع عظیمی که بنام نمایشگاۀ آثار نقاشان افغانستان در شهر تاشکند دایر شده بود، به نمایش گذاشته شد.

شفیع عظیمی غیر از میناتوری پورتریت با طرح دیزاین پشتی کتاب ها مشغول بوده چنانچه در سال 1362 هجری شمسی پشتی کتاب دیوان ظهیر الدین محمد بابر که توسط شفیقه یارقین آماده چاپ گردید با میناتوری طرح و دیزاین او صورت گرفته. او بعد از آنکه ماستری خود را از انستیتوت تیاتر و رسامی «منان اویغور» تاشکند بدست آورد، یکسال دورۀ پرکتیک را نیز درین انستیتوت انجام داد. او فعلاً برای تکمیل دورۀ دکتورای خود در اوزربیکستان بوده، و دوری او به موسیقی امروزی، تأثیرات زیاد داشته، هر آهنگ کمپوز او در موسیقی ما یک میناتوری است و این را هم باید اضافه کرد که شفیع عظیمی در موسیقی چندین بار تقدیر گردیده تا کنون 80 پارچه آهنگ را کمپوز و موزیک آنرا ساخته است.

در سال 1362 هجری شمسی کانکور موسیقی که از طرف کمیتۀ دولتی اطلاعات و کلتور دایر شده بود، یکی از کمپوزهای او به آواز عبدالله درمان حایز مقام سوم گردید. و همین گونه در کانکور فستیوال موسیقی که بنام «دوازدهمین فستیوال جهانی جوانان و صلح» در خانۀ علم و فرهنگ شوروی دایر شده بود گروه هنری ظفر از بین 21 گروه هنری سزاوار مقام سوم با جوایز و تقدیرنامه ها گردید.

هر اثریکه او ایجاد کرده در موسیقی اوزبیکان افغانستان شیوۀ خاص و استفاده از آلات موسیقی بخوبی احساس میشود، بهمین سبب در حصۀ فعالیتهای هنری و آثار او، مطلب کوتاهی را ضرورت دانسته و بخصوص شاید، اهمیت و فعالیت ها او از نگاۀ مسلکی به یک تحقیق وسیع ضرورت داشته باشد. (اقتباس از هفته نامه اوزبیکی «یولدوز» 3 سنبله 1372 مطابق 25 آگست 1993، بر گردان از اوزبیکی به فارسی دری.)

شفیع عظیمی فعلاً به شهر استوکهولم کشور سویدن زنده‌گی میکند و با کار و فعالیتهای هنری مصروف است. من ضمن آن که، بعض سوالات گوناگون را به ارتباط موسیقی اوزبیکی و کارهای هنری اش در شرایط امروز و آنوقت مطرح نمودم، دربارۀ انجام آن فعالیتها با وجود مشکلات و زحمات زیاد، نظریات و صحبت هایش را اینگونه بیان نمود:

همان وقتیکه من عضو گروه گلشن در شهر سرپل بودم، اعضای این گروه تاج محمد سرپلی، و صدرالدین انتظار (آواز خوانان)، محمد الله نوری (ماندولین نواز)، محمد اعظم عظیمی (دوتار نواز)، شفیع عظیمی (رباب افغانی) و هم از دایره نیز استفاده میشد که پارچه های زیادی در رادیو تلویزیون وقت ثبت گردیده است. در شرایطی که در آنوقت آرام بود گروه بسیار فعالیت و رشد نمود، چنانچه در تابستان ها در محافل عروسی های دوستان موسیقی رقص و هم ستیژی برای پارچه های تمثیلی کوتاه و هم برای اعضای موسیقی تیار میکردند و رفته رفته در آن محیط سنتی وسعت پیدا کرد و همچنان در تعطیلات زمستان محصلین و جوانان با محافل هنری و شعر و شاعری بمثال گشتک دوران میکرد.

گروۀ گلشن بعد از شهرت به دیگر شهر ها و ولایات کشور رابطۀ فرهنگی و هنری را بین مردم شهر سرپل و مردم اندخوی بوجود آورد و بارها هنزمندان گروۀ گلشن سفرهای به اندخوی و مقام خوانان اندخوی به سرپل سفر کرده اند. مقام خوانان و کلاسیک خوانان اندخوی چون: قاری قیام، ملا عبدالکریم، ساقی، غفورجان وفا، ینگل خان باور و حتی سعدالله آغا قندوزی با دوتارها اسکریپکه یا ویلون و دایره از مقام های چون دوگاه، گلذار، عشاق، شهنار، سرو ناز، گریه عراق، بی با کوچه، دلخراش، بیات و پارچه های گوناگون را گروهی و تنهایی میخواندند. شنیدن آهنگهای کلاسیک (شش مقام) با اشعار از شعرای بزرگ چون: جامی، نوایی، فضولی، مقیمی، فرقت، مخدوم قلی، سعدی، حافظ، بیدل و دیگران در محافل به روح و روان انسان آرامش بخش بود. بخصوص نقش غفور جان وفا در شهر سرپل بیشتر از همان محفلها در خاطره ها موجود است.

با تأسف این موسیقی کلاسیک و مقام خوانی ها که از دورۀ خراسان به ما به میراث رسیده فعلاً در اندخوی باقی مانده و اگر در تربیه، رشد و انکشاف این گنجینه ها توجه نشود از وطن ما بکلی محو خواهد گشت و البته قبلاً مرحوم ضیا خواجه منصوری و مرحوم قاری مجید در شهر کابل، استاد و پیرو این مقام ها بودند.

جوانان با استعداد که به موسیقی علاقه دارند، بسیار اند. اول به کشور اوربیکستان و بعداً به تاجیکستان و ترکیه برای آموزش هنر موسیقی فرستاده شوند تا این میراث فرهنگی و هنری را بشکل علمی و اکادمیک آموخته و دوباره بتوانند برای تربیه دیگران مصدر خدمت شوند.

ما همه بیاد داریم بعد از سالهای 1991 صدها جوان از سمت شمال در ترکیه غرض تحصیلات عالی اعزام شدند، با تأسف حتی یک نفر در بخش موسیقی موجود نبود و اصلاً کسی در مسایل هنر موسیقی و دیگر بخش های هنری نبود که احساس مسؤلیت نماید.

هنوز هم دیر نیست، کجا اند سرمایه داران، بنیادها و انجمن های نمایشی؟ این است مسؤلیت، اگر امکانات دارید در تمام بخش های هنری جوانان را شرایط تحصیل مهیا کنید، تا این هنر و فرهنگ نابود نشود. در دیگر دنیا غیر از اقتصاد شما چه فرهنگ هنر فعلاً دارید و تاریخ درخشان و مدنیت درخشان دارید، فعلاً چه دارید؟ با خجالت هنر موسیقی داریم و همه بی سواد اند و سواد موسیقی ندارند و نیست جواب ما. اقلاً دنبوره نوازهای ما و غیجک نوازهای ما و دیگر نوازندگان آلات موسیقی آگاهانه معلومات داشته باشند. درباره آله موسیقی و چیزیکه می نوازند. کشورهای چون هند، ترکیه، اوزبیکستان، ایران، تاجیکستان در منطقه همه دارای سواد موسیقی اند و امروز بزرگترین، ارکستر سمفونی های اوپرا و بالت در سطح جهانی دارند.

گروۀ هنری ظفر اولین ارکستری بود که اواخر سال 1357 تشکیل گردید و بعداً گروۀ باران، گل سرخ سازمان جوانان، انسامبل اردو و دیگر گروه ها بوجود آمدند.

اعضای گروۀ اوزبیکی ظفر همه آماتور بودند ولی بهترین نوازنده ها بودند، چون مرحوم عبدالرشید اندخویی (اکوردین نواز و دوتار نواز)، شمس الدین فولاد (دایره نواز)، شکرالله (نی نواز)، همایون منصوری (اکوردین نواز و دایره نواز)، شفیع عظیمی (رباب نواز اوزبیکی «قوشقارچه» رباب افغانی و ماندولین نواز)، قاسم امینی (دوتار نواز و هم از آلات موسیقی غجیک، زیر بغلی و ویلون) مورد استفاده قرار میگرفت.

ارکستر ظفر اولین برنامۀ کنسرتی خود را بمناسبت اولین جشن هفتم ثور 1358 در همان شب از طریق تلویزیون بنمایش گذاشت که آواز خوانان دختران زیاد سهم داشتند.

همچنان گروۀ ظفر کنسرت زنده را در تالار رادیو تلویزیون ملی سابق با اشتراک بسیاری هنرمندان اوزبیکی و ترکمنی به گردانندگی انانسر و نطاق ورزیدۀ کشور محترمه خانم ذکیه کهزاد با کلام های زیبا آفرین و با فصاحت و بلاغت برنامۀ کنسرتی را پیش می بردند. که این کنسرت در تاریخ افغانستان بی نظر است. چون وقتی چهل سال قبل یک پارچه موسیقی اوزبیکی از رادیو آن هم در یک یا دو هفته و پخش میشد در اطراف به مشکل شنیده میشد و مردم بسیار به علاقمندی گوش میکردند. قابل یادآوریست که ارکستر ظفر کنسرت مشترکی را با انسامبل لزگی اوزبیکستان به رهبری خوانندۀ مشهور آرتق آته جانف در تالار کابل ننداری اجرا کردند. و هم کنسرت تلویزیونی تاج محمد سرپلی که در باغ چهل ستون ثبت گردیده بود از طریق تلویزیون به نشر رسید که اینها همه جز فعالیت ها گروۀ هنری ظفر بشمار میرود.

قابل تذکر است یکی از پارچه آهنگ هزاره گی «ریزه گه کم و میده گه کم» که محترم امان با گروۀ ظفر خوانده شده بود در رادیو تلویزیون ثبت گردید و این آهنگ بعداً بسیار مشهور شد و سر زبانها گردید. بعداً برای رشد و انکشاف موسیقی ملیت هزاره گروه ملیت هزاره در تشکیل رادیو تلویزیون وقت ایجاد گردید. این یک کار بسیار نیک بود، برای تشویق هنرمندان ملیت هزاره که زمینه فعالیت ایجاد گردید. نظربه توجۀ مقامات، سفرهای هنری به خارج کشور و مسایل مسکن و هرگونه کمک های مادی و معنوی برای این گروه مساعد شد. و با تأسف سفر هنری که برای گروۀ هنری ظفر به کمیته کلتور از کشور اوزبیکستان شوروی وقت آمده بود، توسط کمیته کلتور وقت این سفر لغو گردید. و همچنان برای گروۀ هنری ظفر بخاطر مسکن چندین مرجع بالا و مقامات مراجعه گردید، اصلاً جواب منفی داده شد و توجه نکردند و حتی نزد از خودی ها که شاید حمایه کنند، هیچ شنیده نشد و چنانچه ضرب المثل مردم که گویند: «مربی داری مربا میخوری» چون در مقامات از ما کسی نبود حمایه کنند. اگر هنرمند از هنر خود خود را تأمین نتواند، استعداد در احتیاج میمیرد. اینگونه اشخاص خواه در هر مقام بالا یا موقوف قدرتی باشند. اشخاص بی احساس اند که داد از فرهنگ و فرهنگی بودن خود را تبارز می دهند، اما در عمل باعث مانع و کارشکنی مضریت در ایجاد انجمن ها، بنیادها، و سد رشد فرهنگ و هنر می شوند. اینگونه اشخاص فقط در خدمت طبقه خود و سرمایه داران اند.

برای رشد و انکشاف موسیقی ایجاد و تأسیس همچو دیپارتمنت موسیقی در فاکولته هنرها و انستیتوت موسیقی کاریست عالی و اما زیادتر مسؤلیت وزارت اطلاعات و فرهنگ و وزارت معارف دارد. برای پیشرفت موسیقی ضرورت به تربیه جوانان است که باید مکاتب موسیقی را در مرکز ولایات چون هرات، قندهار، مزارشریف و قندوز ایجاد کنند و شاگردان مکتب موسیقی اساسات اصول و قواعد ابتدایی موسیقی خواه شرقی یا غربی از همانجا آغاز کنند. و بعداً در سطح عالی در فاکولته تحصیلات خود را ادامه بدهند. اما من خودم در فاکولتۀ هنرها بودم، که استادان بخش شرقی درس های موسیقی را که از آلات موسیقی مختلف بود از ابتدا و مثل نو آموز شروع میکردند.

مقامات وزارت معارف ازین مسایل هنری بسیار بدور است چنانچه چند سال قبل باید کتاب سرود و موسیقی اوزبیکی تکمیل میشد، اما مقامات وزارت معارف قصداً و عمداً به فراموشی سپرده و تصور نخواهیم کرد که مکتب موسیقی در ولایت مثل هرات که مرکز فرهنگی قدیمی دارد با جمعیت زیاد وزارت معارف در آنجا ایجاد کند.

در تشکیل اطلاعات و فرهنگ شهر شبرغان سه هنرمند قبلاً موجود بوده و وزارت اطلاعات فرهنگ این بخش موسیقی را از تشکیل خود حذف کرده پس چگونه میتوان هنر موسیقی را انکشاف داد؟ به عوض اینکه تشکیلات وسعت پیدا کند از بین برده میشود.

دربارۀ برنامه های اوزبیکی تلویزیون ها، بعض تلویزیون ها با وقت کم و کارکنان کم بسیار به مشکل میتوانند برنامه ها را آماده کنند. بخاطریکه با تشکیل کم و بودجه کم، بدون وسایل تخنیکی بسیار مشکل خواهد بود، که برنامه ها آماده شود. بجر اینکه برنامه ها را عادی بدون فلم و عکس ها و مدارک تهیه و نشر نمایند. برنامه های تلویزیونی به اشخاص مسلکی و وارد در رشته ضرورت دارد و هم دولت باید بودجۀ کافی، وسایل تخنیکی و تشکیلات آنرا وسعت ببخشد. تا در صورت اضافه شدن وقت برنامه ها کدام مشکلی را نخواهند دید.

در بعضی از تلویزیونها آهنگها در برنامۀ موسیقی شان به نشر می رسد که آهنگ بی سور و بی لَی و حتی شعر را آواز خوان غلط ادا کرده است. به اینگونه پروگرامها جوانان با احساس و پُر مسؤلیت تفویض گردد تا به شوق و ذوق برنامه سازی کنند، نه اشخاص که فقط بدون تکلیف چند پارچه موسیقی را انتخاب و به نشر می رسانند.

جشنواره هایی که از طرف بنیاد بیات که توسط تلویزیون آریانای کابل برگذار میگردد واقعاً کار نیک و عالی است. جهت احیاء و رشد استعداد جوانان و هنرمندان بوده، اینگونه جشنواره های موسیقی در تمام دنیا بخصوص کشورهای غربی به گونه های مختلف دایر شده و جوایز اعطا میگردد و باید جشنواره های موسیقی بنیاد بیات یک بخش از جشنوارۀ خود را برای ملیت ها اختصاص بدهند تا برای تشویق و علاقمند ساختن هنرمندان ارج ناک باشد.

چنانچه جشنواره که در کشور هالند از طرف تلویزیون آریانای کابل برگذار گردیده بود، خواستم اشتراک کنم و با یکی از مسؤلین تلویزیون آریانای کابل تماس گرفتم و برای ایشان گفتم چه خوبست اگر از مقام خوانان و هنرمندان اوزبیک درین جشنواره یادآوری و قدردانی صورت بگیرد و هم گفتم برای ایشان منهم میتوانم دعوت شوم درین جشنواره! و بعد محترم از بابت ویزۀ من پرسید و اظهار داشتم من مشکل ویزه در اروپا ندارم. بعد از اینکه آدرس و تیلفون مرا گرفتند. فرمودند خودم بعداً با شما تماس میگیرم. مدت یک هفته سپری گردید و محترم تماسی نگرفتند و منتظر ماندم تا خودم جهت معلوم کردن موضوع با ایشان در تماس شدم بعد از پرسش احوال فرمودند: آنهایی درین جشنواره اشتراک میکنند که باید یک اثر هنری خود را کاندید نمایند و اگر شما کدام اثری دارید، میتوانید اشتراک کنید و در غیر آن نمیتوانید. اظهار داشتم من اثری هنری ندارم و اگر دعوت میکنید غرض اشتراک در جشنواره میتوانم در قطار دیگر هنرمندان بیایم و دیداری با دوستان و هنرمندان خود داشته باشم و دوباره فرمودند اگر اثر هنری داشته باشید میتوانید اشتراک کنید.

من دیده ام که بسیار کسانی که اشتراک کرده اند و دعوت شده اند اصلاً به موسیقی هیچ ارتباط نداشته اند و هم اشخاصی را خبر دارم که برای کسانی کارت دعوت فرستاده اند، که اصلاً نیامدند و از صحبت و گفتار شان چنین معلوم میشد یا نخواستند و یا نتوانستند از حقوق و صلاحیت خود استفاده کنند. البته قابل ذکر است که من مخالفتی با دعوت شده گان ندارم و حق دارند همه اشتراک کنند اما این کمیسیون ها و هیأت مسؤول دایرکننده گان جشنواره ها همه جانب را در نظر بگیرند. نشود همیشه همان اشخاص قراردادی و یا هرکس را دلش خواست دعوت نماید با اینگونه حرکتها مشکلات انتقاد ها پیدا خواهد شد.

مسؤلین تلویزیون طلوع برای جستجوی استعدادهای جوانان برنامه ستارۀ افغان چندین سال برگذار میکند که اینگونه برنامه ها چند ماه دوام میکند و مردم و علاقمندان آن بی صبرانه منتظر بخش بخش نتایج و برنده گان آخری اند تا جوانان با استعداد برای بدست آوردن جایزه مقام سعی و تلاش خود را انجام دهند و مردم هم به گونه های مختلف خواه علاقمندی صدا و مسأله های از نگاه سمتی زبانی به اشکال گوناگون رأی خود را به آوازخوانان می دهند، اما قضاوت مردم که شاید از نگاه موسیقی یک پارچه آهنگ چه چیزها را ضرورت مهم داشته باشد، شاید کم بدانند اما داوران و آگاهان دقیق تر در هنر موسیقی که وارد اند قضاوت میکنند و طرفی دیگر در یک پارچه موسیقی امر مهم، سور و لَی، شعر و آواز آن است.

در برنامه ستاره افغان تلویزیون طلوع همه جوانان آواز خوان خوب درخشیدند و جوان با استعداد محترم اندیشور تا آخرین مرحله سعی و تلاش خوب نمود و آفرین به جرئت او و غرور او که اینهم یک مؤفقیت بزرگ است و برایش تبریک گفته در آینده برای رشد هنرش بیشتر زحمت بخرچ دهد. و دیدیم حاکمان در بخش های مختلف مداخله میکنند و اصلاً در کشورهای اروپایی و مخصوصاً هندوستان که سالها قبل می گفتند اصلاً دولت مداخله در هنر موسیقی نمی کند. این گونه موضوع تلویزیون طلوع را از بابت نتایج ستاره افغان زیر سوال میبرد.

نظر آخر من بسیاری آوازخوانان اوزبیک و یا شاعران یا نویسنده گان یا جراید این ها نسبت مشکلات اقتصادی نمیتوانند آهنگهای خود را ثبت استدیو ها و یا آنرا ویدویو کلیپ بسازند و هم آثار شان را شاعران و نویسنده گان چاپ نمایند. باید سرمایه داران، بنیادها و تشکیلات های فرهنگی کمک های مادی نمایند.

زیاده آواز خوانان در ثبت آهنگهای شان عجله بخرچ داده و و هست بود اقتصادی خود را در ثبت ویدوی کلیپ مصرف میکنند اما در آهنگها نواقص دیده میشود فقط توجه به ویدیو کلیپ آن استند و همانقدر که زحمت میکشند باید چیزیکه برای همیش باقی می ماند باید یک اثر ناب و بدون نواقص باشد. مثل که یک پارچه آهنگ کمپوز شده، به مثل یک عروسی است که شعر و آواز آن عروس باشد و نغمۀ آهنگ، آرایش زیور فیش عروس باشد زیبایی را دو چندان میکند. پس یک پارچه موسیقی چقدر با ارکستر زیبا و مقبول میشود. در سالهای بسیار قبل اصلاً آواز خوانان در فکر آهنگهای شوخ و مست نبودند و فعلاً همه آواز خوانان کوشش بر این اند که آهنگ مست قطغنی باشد. شاید تقاضای زمان اینرا ایجاب کند. با این همه زحمت که در یک پارچه موسیقی انجام می دهند دیده شده تخنیکر ها گاهی چون موسیقی نمی دانند در ثبت ها تک نوازی آله موسیقی شنیده نمی شود یا اینکه شعر و صدا ضعیف است و یا ثبت دلخراش است.

دو نمونه از کار های میناتوری شفیع جان عظیمی

برگرفته شده از سایت انجمن فرهنگی بابر