افـغـانستانده تورک- اوزبیک خلقی نهایت ده ستم کـورگـن ایـل- اولــوس. بــو ایــل- اولـــوس قـنـچـه هـم اوزاق تــاریـــخــــی اوتـمـیـشـگه ایگـه بـولـیـب بابا- اجدادلری کتـتـه خـان و خاقانـلیـکـلر قـوریب، دواریـغ ســـوریـب کـیـــلـگـن بــولـسهلـــر هـــم، قـالــهویـرسـه اولـر سونگـی بـیـر- ایکـّـی عصـر مـابـیـنـیـده اوشـبـو چـیـگـرهلـــــرده قـیـینـاق و قیـیـنـچـیـلیـکـلر آستیده حیات کیچیریب، شو بــاعـث مـدنـی- تـاریـخی، تیل و ادبیاتلری ایـزیلیب- یینچیلیب کیلگن خـلـق. اوشـبـو خـلــق نـیـنـگ محکـومیت تاریخی هنوزگچه هم سونگی ایکّی عصر آرهسـیـده کـورگـن نـقـصـانـلـرنـی بـرطرف قیلیشگه امکانیت تاپهآلمهگن... ا
نـویـسـنـده گــان، شــاعـران و هنرمنـدان منـسـوب بـه مـلـیـت هـائـیـکـــه در وطـن عـــزیــز مــا زنــدهگـی دارنـــد، بـخـصـوص مـلـیت اوزبـیـک قـرن های متمادی بخاطر غــــنــــامـــنـــدی فـرهــنگ مـــان آثــــــار زیــادی ایــجـاد کــرده انــــــد و از آنـــهــــا بــه مـیـراث رسیده، نـسـل به نسل مورد اسـتـفــاده قـرار گرفته است. ایـن واضــح اسـت آنـهـا بــخـاطــر رشـــد و انـکـشـاف هـنــر ســهـــم خــــود را ادا کــــرده انــد. امـروز بـسیـاری از هـنـرمــــنــــدان مـــا را مـی شنـاسـنـد، امــا دربـــاره زنـدهگـی و فـعـالیت هـای آنهـا مـعـلــومــات نــدارنـد. شـفـیـع عـظـیـمـی یـکـی ازیــن چــهـــره های شناخته شده است... ا
فرهنگ و معارف بشری را که آیینـۀ تـمـام نـمـای هـســتی اجـتـمـاعـی گـفـتـه اند، مـحـصــول فـعـالـیـت هـای مادّی و معنوی انسان از بدو پیدایش تـا کـنـون می باشد. رشـد و رونـق آن نـه تنها بـاعث تـغـیـیــر و تکامل جوامــع بـشــری بـوده، بلکه صیقل گـر روح و روان افـراد جامعه نیز می باشد. هنــر مـوسیـقی کـه جُــزئــی از فـرهـنـگ بـشری مـی بـاشـد، هـمــواره بـــــا روح و عواطــف انـسـانی سـر و کـار داشـتـه، در نــوازش آن نـقـش بـس مـهـم دارد، هـنــر موسیقی یکی از مُبرم تریـن نـیـازمـنـدی هــای انـسـانــی بـوده و بــا سـرشـــت و ســرنـوشـت انـسـان پـیـونـد ناگسستنی دارد... ا
سید کبیر کمال رحمتلی استاد غفار کمال نینگ اوغلی دیر. سید کبیر نـیـنـگ قـولاغی بالهلیگیدن دوتار نـوالـری و کـلاسیک آهـنـگلـر بـیلن تانیش. آتهسی رحمتلی استاد غفار کمال افغانستان نینگ مشهور کلاسیک خـوانـندهلریدن بیری بولگن. سید کبیر ایندی رحمتلی آتهسی نینگ ایزینی ایزلب بارماقده دیر. اوزیـنـی ایـتـیـشیـچـه: «اوزبـیـک خـلقی نینگ اصل موسیقیسی دوتار دیر و مین دوتار بیلن ذوقلنهمن. کلاسیک موزیکلر و فلکلوریک قوشیقلرنی هم اوقویهمن. البته برچهسینی اوز رحـمـتـلـی آتــهم، استاد غـفـار کـمـال دن اورگـهنـگـنـمـن». سـیـد کـبـیـر اوزبـیکستانلیک قوشیقچیلریدن، اینیقسه مقام خوان اسـتـاذلـریـدن کـلاسیـک قـوشـیـقـلـر- سِرلـریـنـی اورگـهنیش ایستهیدی. او نینگ بو آرزو سی رویابگه چیقیشی اوچون هلی لازم، شرط- شرایطلر تیلمهگن.
او اوز سوزلرینی دوامیده شوندهی دیدی: «اوزبیک مـوسـیـقـهسـیـنـی اصـل تـوغـیـلـگـن و آنـه وطــنـی اوزبیکستان و اوزبیکستانده مجرّب استاذلر بار که، شاگردلر اولرنینگ قولی آستیده، موسیقهنی اُصولی شکلیده اورگـهنـیـش مـمکن. مین آرزو قیلهمن که، اولردن ینگی نیرسهلر اورگهنیب، اوز کمچیلیکلریمنی تکمیل قیلسهم. لیـکـن، افـسـوس کـه نـه افغانستان و نه هم اوزبیکستان طرفیدن، مین اوچون بوندهی شرایط یرهتیلمهگن.»
بیانی اجتـمـاعـی و فـرهـنگی بنیادی اوز مخلصلریگه وعده بیرهدی که، کیلهجکده بو یاش و استعدادلی هنرمندیمـیـز حقیده، مفصلراق مصاحبت و گزارش نشر قیلسه. ینه هم توجه و قیزیقگنینگیز اوچون کتته رحمت، امان بولینگلر! ا
وقـتـی بـا خـیـر مـحـمد چــاووش ملاقـات میـکـنـیـد، انسانی حلیم و مـتـواضـع و در عین زمان بـا مـنـاعت و سربلند را در برابر خـود مـیبـیـنـیـد. مـنـاعـت نـفـس و غرور مشـروع انـسـانی او در عین فـروتـنـی، از اعـتـمـاد بـه نـفـس و روحـیـۀ بـلند اتکا به خــود و بــاور هــای مـلـی او سر چشمـه میگـیـرد. یکجا با این روحیه، پـیـگیری در کـار، عـشـق و عــلاقۀ پــایــان نـاپـذیـر به مـوسیـقـی مـلـی و باور به موفقیت درین ساحه او را از دیـگـران مـتـمـایز میسازد. آهـستـه و شمــرده حــرف مــیــزنــد، بــا قـاطـعـیت از فکر و نظر خود دفاع میکند، شـوخ طـبـع و بـذلـهگــو است، با تبسم و صمیمیت شما را استقبال میکند... ا
هـنـر هـمـانـند شعر و ادبیات تراویدۀ ذوق و استعداد زیبایی شناختی انسان و نماد احساس و انـدیشـه های ظریف و تلطیف شدۀ اوست. انـسان نـه تنـهـا بـا ایـجاد و ابـداع پـدیـده هـای هـنـری ذوق و سلیقۀ زیبایی شـنـاخـتـی خـود را اقـنــاع و رشد مـیـدهـد، بـلـكـه درد ها و نیاز های روانی و حسّی خـود را نیز از راه شنیدن یا دیدن آن تسكین می دهد و بر طرف مـیـكـند. از هـمـیـن رو، تـا انسان بوده و هست، هنر با او هـمـراه است و مانند همه نماد های گونه گون فرهنگ بشری یكجا با نسلهای آدمــی پـویـه تـاریـخ را در نـور دیــده، فـراز و فرود هـای تـحــول و دگـرگـونـــی هــا را پذیرا شده است. ا
حـاجـی عبـدالـرحیـم اوغـلـی صــدرالـدین «انتظار»، ۱۳۲۲ نـچــی هـجـری قـویــاش یــیــلــیــنـدا، سرپل کئنتی نینگ عربخانه گذرینده بـول آجـونـغـا کـوز آچمـیشتیر. او، اوزونــونـگ یاراتتیغی پیشیغ و یـوکـسئـک آنـغـلاملی قــوشــوغــــلاری یــانــیـــنــدا، آوغانـیـسـتان رادیو و تـلـویـزیـونـی آرقالی تارقاتتیغی تــاتیغ سئسی بیرله اوقودوغو کـویـلـری بـیـرلـه ده، یـیـلــلاردان بــــئـری آوغـانـیـسـتـانـلی تورکلر آراسـیـنـــدا بـیـر سـابـلــیــغ شـاعــــر و تـاتـــیـغ سئسلی یــیــراغو (قـوشـوغـچـو، مـوسـیـقـیـچـی) تـانـیـلـیـب، سئــودئــکـلــریـنــیــــنــــــــگ کــونــگــلـــونـــده شــیــن (تـخـت) قوروب کئلمئکته دیر... ا