زندگینامۀ شهید عبدالرووف نفیر فاریابی
در بارۀ ما
website counter
تصاویر پانزدهمین سالروز وفات شادروان بیانی
رمضان مبارک
صفحۀ یوتوب ما
صفحۀ فیس بوک ما

اوزبیک تیلی سوزلیگی، نورالله آلتای

بنیاد اجتماعی و فرهنگی بیانی یوتوب

بنیاد بیانی در فیس بوک

استاد ملا تاج محمد سرپلی در یوتوب

استاد ملا تاج محمد سرپلی در فیس بوک

قرآن شریف، اوزبیکی ترجمه بیلن

قرآن شریف، مکمل

قرآن الکریم با ترجمه به چند زبان

اوزبیک تیلیده دینی موعظه‌لر

محبوب القلوب، تربیتی و تفریحی

تصّوف و انسان، شرعی جوزجانی

استاد قاری محمد عظیم عظیمی

انجمن فرهنگی نوایی، ناروی

لغت نامۀ بزرگ دهخدا

تیل و ادبیات، ایشانچ

اوزبیک تیلی، ذکر الله ایشانچ

کونگیل کوزگوسی، فرشته بیگم

موج نور، فرشته بیگم ضیایی

بابر ایزیدن، محمد حلیم یارقین

بابر ایزیدن، دکتور شفیقه یارقین

تورکستان اوغلان لری

اوزبیکی شعرلر، امان الله قویاش

اوزبیکچه شعرلر توپلمی

اوزبیگیم، داکتر فاریابی

یورتداش، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی

مونس، آیدین خیری

که پلک، عنایت الله فرهمند

دُر دانه لر، دکتور فیض الله ایماق

یاشلر، اجتماعی و فرهنگی

فاریاب زمین، دولتی فاریابی

توران، آلپ تیمور تورانی

اوزاق یــولــلار، ادبی و فرهنگی

افغانستان تورکلری فدراسیونی

جنوبی تورکستان، اجتماعی

اوزتورک دریچه‌سی

بابر فرهنگی و کلتوری انجمنی

آیدین افغانستان فرهنگی انجمنی

حیات پنجره سیدن، فضل احمد بورگیت

آلتین کَمَلـَک، عبدالله تاشقین

کوموش، کنشکا تورکستانی

سوز، محمد عالم کوهکن

بیلگی هفته‌لیگی

سوز گلشنی، هوشنگ پیگیر

آلتین یپراقلر، محمد کاظم امینی

چیچک لر محضری، ابوالخیرخیری

آق قَیین، نور الله آلتای

ییگیت، اجتماعی و فرهنگی

ایچک اوزر کولگو، اجتماعی

تیگیرمانچی، اسد الله آسیابان

ساغینچ، عارفه امینی

اوزبیک خلق مقال لری

قویاش بیراغی، جمشید ثبات

کونگول یاره‌سی، معصومی

قیزیل قلمپیر، تنقیدی فکرلر

گونش، فرهنگی و اجتماعی

ینگی لیک لر، حفیظ الله فیاض

عـزیـز فـاریـابـلی

فرهنگ ترکمنی راسخ ، آنلاین

نیسایا، شعر و ادب فاریاب

کورش، فرهنگ و اجتماع

آنه یورتیم، فرهنگی و ادبی

شعر و ادب تورکستان

باغبوستان، افغانستان ترکمنلری

آلقیش، تورکچه ادبی و کلتوری

نور قویاش، فرهنگی و اجتماعی

باقیش، همایون خیری

اوزبیگیم، زهره کارگر

تانگ ییلی، آی نور خیری

افعانستان تورک اوقوچیلریمیز

کــــوکـــلـــــم، ثــــنــا

اجتماعی و فرهنگی، فیض الله قرداش

ارمغان، دکتور منان تاشقین

خیال کوله‌گه‌سی، عالم لبیب

داستان لر، قادر مراد

بی بی سی اوزبیکی

جیحون، افغانستان ترکمنلری

افغانستان، دکتور همت فاریابی

تی ری تی افغانستان اوزبیکی

وطنداش نشریه‌سی

ممتاز فیلسوف لر حکمت لری

ضیا ایسته‌گن قلب لر اوچون

انجمن اجتماعی علی سینا

آق گل، سحر نور

آچون، زهرا ایشانچ

صبر درختی، سیوینچ

عروض، زهره کارگر

آلاله های پر پر، داکتر تورانی

تورک اوغلی، ادبی و فرهنگی

اورته آسیا، اجتماعی و مدنی

نشرات تورکان افغانستان

استاد خلیل الله خلیلی

استاد الحاج ایرگش اوچقون

نادر، شعر و ادب

میر حسین مهدوی

رهانه، سخیداد هاتف

الف لام میم، فاطمه روشن

شعر نو، داکتر سمیع حامد

کابل پرس، افغانستان پرس

محیط خیال، رسول راسخ

دوای قلب زخمی، داکتر یلقم

کانون فرهنگی ناصر خسرو بلخی

ابزار های ضروری برای سایت و وبلاگ

کانون فرهنگی میرزا اولوغ بیگ

آپلود تصویر ایمگور

کلیک‌ کنید و فارسی بنویسید

ستاره ها، محمد هارون صدری

الماس تلویزیونی، افغانستان

چادری، دریچۀ قدرت

آلتین فلم، اوزبیکلرنینگ افتخاری

محتشم یوز ییل سریالی

مجموعۀ گل، عبدالله کارگر

تلویزیون های افغانستان آنلاین

من شهر ساعات، بیلمیرم

گلزمین وفا، اشعار سید محمد دروگر

آیدین مالمو مدنی نهادی

باله لر، آیدین مالمو مدنی نهادی

ستار تورک تلویزیونی آنلاین

امیر علیشیر نوایی، مکمل اثرلری

قالب های وبلاگ وطن

قطغنی سایتی، رحیمی

اوز فکر انترنیت صحیفه‌سی

تارنمای پرتو نادری

کتابخانۀ دیجیتالی افغانستان

بویوک تورکستان، حمید اوغلی

برگردان الفبای کریل به الفبای عربی

تورکچه آتلر و تورک تاریخ تدقیقاتی

تمرینات آموزش زبان نارویژی

بازی های عامیانۀ اوزبیکان جوزجان

پیوند های مهم

عـبـدالـرؤوف نفیر فاریابی فرزند محمد رسول قلی ارلات متولد به سال 1305 هـ. ش. وی از ملیت اوزبیک بـوده در قـریۀ اونـجـلاد (اونـجـه ارلات) مـربـوط ولـسـوالی حضرت امام صاحب ولایت فاریاب در یک خانوادۀ مـنـور دیده به جهان گشود، تعلیمات ابتدایی را در مکتب ابتداییۀ اونـجـلاد تکمیل کرد و تعلیمات متوسطه را در شهر میمنه به پایان رسانید.

تا سـال 1355 کـه آخـریـن سـال کار های دیوانی وی بود، در محاکم بلخ، فاریاب، تخار و جوزجان کارهایی داشت. عبدالرؤوف نـفـیـر از همان آوانی که سوادش برآمد به مطالعۀ آثـار تـاریـخی و شعری علاقۀ خاص داشت. او بـه زبـان‌هـای دری و اوزبـیـکـی آثـار فــراوانـی دارد و کــارهـایــی هــم در زمـیـنۀ تذکره‌نگاری و لغت‌نـویـسـی انـجـام داده است. رسالۀ «سـخـنـوران جوزجانان» او که در برگیرندۀ شرح حال شعرایی از علاءالدین اندخویی تا نادم قیصاری است قابل توجه و دقت میـبـاشـد. این رسـالـه بـه گونۀ پــراگــنـده در سالـهــای 1340ـ1341 در جـریـدۀ سـتوری قسماً چاپ شده است. (رنگین کمان شعر، مجموعۀ مؤلفین، 1369، میمنه، مطبعة دولتی فاریاب، ص ۱۱۰)

نفیر فاریابی در داعیۀ جهاد بر علیه قوای اشغالگر روس در فاریاب سهم قابل ملاحظه گرفت. و جهاد خود را بــا خـسـتـه‌گـی ناپذیری از جـبـهـۀ فـرهنگ آغاز کرد و با تأسیس مکاتب دهاتی در مناطق تحت تسلط مجاهدین در فاریاب همراه با دیگر خدمتـگـذاران عرصـۀ مـعارف چون مرحوم عبدالقدوس‌خان معلم به اولاد مردم علم و دانش آموخت، به اهتمام وی ده‌ها باب مکتب و تحفیظ قرآن کریم و ملای خانه‌گی در مناطق مختلف فاریاب که دور از ساحۀ کنترول دولت وقت بود، تأسیس گردید. وی ناصر خسرو وار سوار بر مرکب و گاهی پای پیاده از آن سـوی مــرزهــا، خـورجـین‌های انباشته از کتاب را حمل میکرد، تا روحیۀ مقاومت ملی و جهـاد بر علیه بیگانه‌گان را از آبشخور فرهنگ و معنویات سیراب کند. شادروان نفیر در دوران جهاد کارهای قابل یادکردی در عرصۀ فـرهـنـگـی و عـرفـانـی انـجـام داد. از آن شـمـار میتـوان از تجدید چاپ اثر معروف لکسیکالوژی (محاکمة اللغتین) امـیـر عـلـیـشـیر نوایی نام بُرد که با مقدمه و اهتمام وی از طریق سلسلۀ نـشـرات فرهنگی (اتحادیة اسلامی ولایات سمت شمال) در پاکستان چاپ گردید.

نـفـیر فاریابی به زبان‌های اوزبیکی، دری، پشتو و تورکی استانبولی تسلط تمام داشت و برخی از اشعار از وی بـه زبــان تــورکـی مـوجـود اسـت. وی در عرفان و تصوف نیز دلبسته‌گی تمام داشت و پیرو طریقت نقشبندیه بود. نامبرده بر علاوۀ شـخـصـیـت فـرهـنگیش یکی از مبارزین و شخصیت‌های ملی در صفحات شمال کشور بوده و در راه احقاق حقوق حقۀ مـلـیـت‌هـای مـحـکوم کشور، بخصوص جامعۀ تورکی زبانان افغانستان مبارزاتی خسته‌گی ناپذیر انجام داد.

نـفـیـر فـاریـابـی بـرخـی مـکـاتـبـات شعری با محمد امین سادم (اوچقون) یکی از مبارزین ملی و شعرای تورکی‌گوی کنـدوزی الاصـل (فـعـلاً مـقـیـم عـربـسـتان سعودی) انجام داده است. همچنان وی با ایرگش اوچـقـون (رفـیق فطرتی) شاعر رسالتمند اوزبیک (فعلاً مقیم ایالات متحدۀ امریکا) علایق ایجادی نزدیکی داشته است. همچنان با فقید نورالله خان قرایی نیز همسویی فکری داشت.

مرحوم نـفـیـر تـخـمـیـس‌هـای زیـادی بـر غـزل استادان ادب تورک- اوزبیک چون امیر الکلام نوایی، محمد فضولی، مولینا لطفی هروی، مـیـرزا سلـطان حـسین بـایـقـرا، ظهیر الدین محمد بابر و همچنان ابن یمین معروف به «ملا اکۀ» جـوزجـانـی بـسته و یا هم با سرودن نظیره به استقبال آنها رفته است. قوت طبع و ایجادی وی به زبان اوزبـیـکـی در افــادۀ مـضـامیـن مـلـی و حـمـاسی در حد استادی است. وی شناخت وسیعی از تاریخ و پیشینۀ فـرهـنـگـی تـورک‌ها داشته و این نکته او را از ایجاد کاران دیگر متمایز میسازد. وی کارهای در خور تأملی در راستای فولـکـلـور شـناسی انجام داده است، به همینگونه در قسمت طرح معما و تعمیه‌سرایی و صورت حل آن دست بلندی داشت.

شــادروان نـفیر فاریابی در دوران جهاد بر علاوۀ پاکستان به ایران و ترکیه سفر نموده و با دانشمندان آنجا به تبادل افکار پرداخت، وی تـقـریـبـً هفت سال از عمر خود را در بحبوحۀ جهاد به طور پراگنده در پاکستان گذرانید. حُجم کُلی آثار نفیر فاریابی بر اثر بی‌توجهی و حوادث روزگار در امان نمانده است.

هـمـچـنـان وی بـا مـسـتـشـرق مـعـروف انـگـلـیسـی «جـونـاتـن ـ لی» چــنــدین بـــار در مـیـمنه ملاقات نـمـوده و اکـثریت معلوماتی که در رابطه به تاریخ و تشکیل اتنیکی میمنه و فاریاب به قلم این مستشرق نـگـاشـتـه شـده، از وی اخذ گردیده است. چنانچه در رسالۀ «تاریخ میمنه از اوایل اسلام تا قرن بیستم» مرحوم نفیر اشاراتی به آمدن جوناتن ـ لی در سالهای 1360 و 1350 دارد.

مـرحــوم نـفـیـر یـک مـسـلـمـان کـامـل آگـاه و مـعـتـقـد و عالم به مسایل شرع شریف محمدی صلی الله علـیـه وسـلـم بـود. در ضـمـن آگـاه به مسایل قضایی و حقوقی بود، در مسایل میراث از لحاظ شرعی به حدی وارد بود که پیچیده ترین مسایـل مـیـراثی و ترکه را به نیکوترین وجه مطابق احکام شرع شریف حل مینمود. قضات وقت و مسؤولیـن امـور قـضایی در صورت بروز مشکلات از وی استمداد میجستند و بیشتر اوقات اهل قضاء و قضات وقت جهت آموزش مـسایـل قـضایی و احکام آن نزد وی آمده زانوی ادب را بوسه میـدادنـد. وی بـعـد از دوران تقاعد و بازنشسته‌گی در زمان حاکمیت داؤود خان در سال 1352 با گشایش «دارالـوکـاله» به دستـگـیری و معاونت آن عده از هموطنانش که زیر چکمه‌های سیاست استبدادی وقت حقوق ملی و اجـتـمـاعـی شـان لگد مال میـگردید، شتافت و سالها به حمایت از حقوق مدنی و شرعی آنان پرداخت.

بــرخــی آثار وی در جریدۀ فـاریــاب طــی دهۀ چـهـل و پـنـجاه با اسم‌های مستعاری چون «ع ـ ارلات» و «اونلی» نشر گردیده است. وی دارای یازده فرزند، شش دختر و پنج پسر به نام های ظهیر الدین محمد بابر و توغرل بیگ و سه پسر دیگر بود که فعلاً فرزندان شان در فاریاب (منطقۀ سبز، اونجه ارلات) زنده‌گی میکنند.

مـرحـوم نـفـیر فاریابی به روز 17 سنبله سال 1371 در دشت بلوچِ پایین در اثر یک توطئۀ خایینانه، به طور وحشـتـنــاکـی بـه شهـادت رسانیده شد. (امروز از شهادت این ابر مرد علم و ادب، درست بیست و سه سال میگذرد. بولوت)ـ

مـنـــبـــع: رنگین کمان شعر (تــذکــرۀ ســخــنــوران فــاریاب)، مجموعۀ مؤلفین، 1369، میمنه، مطبعۀ دولتی فاریاب، ص۱۱۰.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یاد آوری: در ســال 2007 بــا دوســتـان عزیزم انجنیر سـهـیـل ارلات و بـکتاش یره ش، سفری به میمنه داشـتـیـم. درین سـفـر بـا پـسـر ارشـد مـرحوم عبدالرووف نفیر فاریابی، محترم ظهیر الدین محمد بابر، در زادگاه شان (اونجه ارلات) منطقۀ سبز ولایت فاریاب دیدار و ملاقات نمودیم. در آنجا از کارکردهـا و زندگی استاد شهید، خـاطـراتِ مـاندگار و روابط اجتماعی ایشان معلومات حاصل نمودم. بعد از بازگشت تصاویر و زندگینامۀ مرحومی را با خود گرفتم. این تصویر تا به حال شاید در هیچ یک از رسانه ها چاپ نشده باشد.

بولوت افغانستان

 

شهید شادروان استاد عبدالرووف نفیر فاریابی
نسخۀ پی دی اف این مقاله را از اینجا دریافت کنید

وقـتـی بـا خـیـر مـحـمد چــاووش ملاقـات میـکـنـیـد، انسانی حلیم و مـتـواضـع و در عین زمان بـا مـنـاعت و سربلند را در برابر خـود مـی‌بـیـنـیـد. مـنـاعـت نـفـس و غرور مشـروع انـسـانی او در عین فـروتـنـی، از اعـتـمـاد بـه نـفـس و روحـیـۀ بـلند اتکا به خــود و بــاور هــای مـلـی او سر چشمـه می‌گـیـرد. یکجا با این روحیه، پـیـگیری در کـار، عـشـق و عــلاقۀ پــایــان نـاپـذیـر به مـوسیـقـی مـلـی و باور به موفقیت درین ساحه او را از دیـگـران مـتـمـایز می‌سازد. آهـستـه و شمــرده حــرف مــیــزنــد، بــا قـاطـعـیت از فکر و نظر خود دفاع می‌کند، شـوخ طـبـع و بـذلـه‌گــو است، با تبسم و صمیمیت شما را استقبال میکند... ا

هـنـر هـمـانـند شعر و ادبیات تراویدۀ ذوق و استعداد زیبایی شناختی انسان و نماد احساس و انـدیشـه های ظریف و تلطیف شدۀ اوست. انـسان نـه تنـهـا بـا ایـجاد و ابـداع پـدیـده هـای هـنـری ذوق و سلیقۀ زیبایی شـنـاخـتـی خـود را اقـنــاع و رشد مـیـدهـد، بـلـكـه درد ها و نیاز های روانی و حسّی خـود را نیز از راه شنیدن یا دیدن آن تسكین می دهد و بر طرف مـیـكـند. از هـمـیـن رو، تـا انسان بوده و هست، هنر با او هـمـراه است و مانند همه نماد های گونه گون فرهنگ بشری یكجا با نسلهای آدمــی پـویـه تـاریـخ را در نـور دیــده، فـراز و فرود هـای تـحــول و دگـرگـونـــی هــا را پذیرا شده است. ا

سـیـد کـبـیـر کمـال رحـمـتلی استاد غفار کـمـال نـیـنگ اوغلی دیر. سید کبیر نینگ قـولاغــی بـالــه‌لـیـگـیـدن دوتـار نــوالری و کلاسـیـک آهـنـگ‌لـر بیلن تانیش. آته‌سی رحـمـتـلـی اسـتـاد غـفار کمال افغانستان نـیـنـگ مـشـهـور کـلاسیـک خواننده‌لریدن بیری بـولـگن. سـیـد کـبیر ایندی رحمتلی آتـه‌سی نیـنگ ایزینی ایزلب بارماقده دیر. اوزیـنـی ایتـیشیچه: «اوزبیک خلقی نینگ اصل مـوسیقی‌سی دوتار دیر و مین دوتار بـیـلـن ذوقـلـنـه‌مـن. کـلاسـیک موزیک‌لر و فـلـکـلـوریـک قـوشـیقلرنی هم اوقویه‌من. الـبـتـه بـرچـه‌سـیـنـی اوز رحـمـتلی آته‌م، استاد غفار کمال دن اورگه‌نگنمن». سـید کبیر اوزبیکستان‌لیک... ا

ضیاء خواجه منصوری افغانستان‌ده خلق‌لر دوست‌لـیـگـی اوچـون فعال خذمت قیلگن اوسـتـاذ صنعتکارلریدن دیر. او ۱۹۲۰ نچی میـلادی ییلده تاشکند شهریده توغیلدی. بـاشـلـنـغـیچ تعلیمنی توگه‌تیب، موسیقه کـورسـیـنی هم عین شو ییرده توگه‌تدی. بــو کـورسـده دوتـار و سـیـتــار چَلـیشنی اورگـَنـدی. مـیلادی ۱۹۲۹-۱۹۳۰ ییـلـلـرده فـاریـاب، مزارشریف، سونگره کابل‌ده عمر کـیـچـیـردی. صنـعـتـکار افـغـانـسـتــــان‌ده اسـتـقـامـت قـیـلـه‌یـاتگن اوزبیک، ترکمن، تـاجیک، پشتون و هزاره‌لرنینگ، اینیقسه، یـاش‌لـرنـیـنـگ ارداقـلـی صحـبـتــداشی و صـمـیـمـی دوسـتی ایدی. منصوری نینگ افغانستان اوزبیکلری تیلی و... ا

كـیـمـگـه بـاریـب ایـتـه یـن... ایـن ترانه ی زیـبـا را شـاعر گرامی شهباز ایرج ساخته اسـت و فـرهـاد دریـا هـم خـیلی زیبا اجرا كـرده است. زیـبـایـی این آهنگ از دیدگاه مـن دو مسـئلـه ی مهم دارد یكی این كه فـرهـاد دریـا از مــحــدود خــوانـنــده هـای افـغـانـسـتـان اسـت. كـه در اجرای آهنگ هـای اوزبـیكی مشكل لهجه ندارد و ترانه را خـیـلـی بـه زیـبـایی اجرا می كند و حتا فـكـر كـنم شاید شاعر آن حظ ببرد و كیف كـند و زیبایی دیگری كه آهنگ دارد او این است كـه تـرانـه ی اوزبـیـكـی در چـوكـات موسـیـقـی فارسی اجرا شده اون هم در سـاختار آهنگ های فرهاد دریا، و ترانه ی این آهنگ هم خیلی ساده... ا